Aglaonema Bitkisi Fungal Hastalıkları

Aglaonema nasıl bir bitkidir ?

Aglaonema’ nın ana vatanı tropikal Asya olup, genellikle 1m den daha az uzunluğa sahip mevsimlik bitkidir. Işığa karşı dayanıklılığı az olması ve gösterişli yapraklara sahip olmasından dolayı ev içinde süs bitkisi olarak kullanılır. Yeni ırkları kırmızı ve pembe petiyolleri sebebi için seçilir. Birçok aglanome çiçekçilerde küçük bitki örnekleri olarak kullanılır. Aglanomelar genellikle 1000 ile 2500 ft-c arasında ve en az 18 derecedeki sıcaklıklarda sera ortamlarında üretilir. Aglanomelar da bakteriyel, viral ve fungal hastalıklara kök, gövde ve yapraklarda sıkça rastlanır.

Fungal (Mantari) Hastalıkları:

Antraknoz hastalığı

Etmen: Colletotrichum spp.    

Belirtiler: Yaprak lekeleri başta açık kahverengimsi sulu ve açık sarı haleye sahiptir. Hastalık etmenin üreme organları küçük noktalar şeklinde konsantrik halkalar oluşturur.

Mücadele: Bitkinin yaprakları kuru tutulmalı, sera içerisinde yoğunlaşma sonucu oluşan soğuk su damlacıklarından bitki korunmalı, Koruyucu fungisitler bu hastalığa karşı korumada etkilidirler.

Fusarium gövde çürüklüğü

Etmen: Fusarium subglutinans(=F. moniliforme)

Belirtiler: Tipik olarak bitkinin dip kısmında yumuşak ve mantarımsı şekilde görülür.  Çürümüş alanın etrafı mor ve kırmızımsıdır. Fusarium bazı zaman parlak kırmızı ve yuvarlak üreme organları oluşturur.

Mücadele: Thiophanate methyl bileşikleri fusarium gövde çürülüğü için en önemli kontrol yöntemidir. Eğer sorun gövde çürümesi veya yaralanma ise yağmurlama sulama, damla sulama ile bu hastalıkların tedavisinde kayıplar azaltılır. Hastalıklı bitkiler fark edilir edilmez ekim alanından uzaklaştırılmalıdır.

Myrothecium yaprak lekesi

Etmen: Myrothecium roridum

Belirtiler: En kolay tanısı yapılan yaprak leke hastalıklarından birisidir. Lekeler genellikle açık kahverengi ve kahverengi renkler arasındadır, lekelerin etrafı parlak sarı kuşakla çevrilir. Daha alt yaprakların yüzeyleri incelendiğinde lekelerin kenarlarından başlayarak içe doğru gelişen konsantrik halkalardan ibaret siyah ve beyaz üreme organları görülür.

Mücadele: Bitki yapraklarının ıslak kalması önlenmeli, yapraklarda yara açmamaya dikkat edilmeli. Mancozeb ve chlorothalonil gibi fungisitlerler Aglaonema da olduğu gibi diğer bitkilerdeki Myrothecium yaprak leke hastalıklarını etkili şekilde kontrol ederler. 

Pythium kök çürüklüğü

Etmen: Pythium splendens

Belirtiler: Kök çürüklüğünün tipik belirtisi bitkinin alt taraftaki yaprakların solmasıdır. Kökler kahverengi ve siyah renk arasında ve mantarımsı şekildedir. Hastalıklı bitkilerin dış tarafları iç özden kolaylıkla ayrılabilir.

Mücadele: Patojensiz temiz toprak ve temiz saksı kullanımı, temiz fideliklerde tohum yetiştirilmesi önemlidir. Etridiazole, alüminyum fosethyl ve metalaxyl gibi fungisitler etkilidir.

Fizyolojik hastalıklar 

BOR TOKSİTESİ

Etmen: Aşırı derecede borlu gübreleme.

Belirtiler: Aşırı derecede borlu gübreleme de yaprakların kenarlarında ve ucunda klorosisler görülür, bunu nekrosisler takip eder. Lekeler kabaca eliptik şekildedir ve sulu görünüme sahiptir. Erwinia ve Xanthomonas’ ın yaptığı belirtilere büyük oranda benzer ayrıca belirtiler flor toksitesi belirtileri ile karıştırılabilir.

Mücadele: Bor bakımından yüksek gübrelemeden kaçınmak ve kullanımından önce yüksek miktarda bor olup olmadığını öğrenmek için toprağın ve yetiştirme ortamının bor içeriği belirlenmelidir. Ev ve bunun gibi kapalı yerlerde yetiştirilen bitkilerde bu lekeler görülürse bunun sebebinin bakteriyel patojenlerden daha çok gübre toksitesinden kaynaklanmış olacağı dikkate alınmalıdır.

FLOR TOKSİTESİ

Etmen: Yüksek miktarda flor kullanımı

Belirtiler: Bor toksitesi ile aynıdır

Mücadele: Flor (trible süperfosfat gibi) gübrelerde, sulama suyunda ve perlit gibi yerlerde bulunur.

BAKIR NOKSANLIĞI

Etmen: Yetersiz seviyede bakır

Belirtiler: Yaprağın en dışında klorotik lekeler oluşur ve bazende bodurlaşma ve deforme olur. Yaprağın kenarı testere ağzına benzer şekiller alır, yaşlı yapraklar normale göre daha açık renktedir. Ciddi enfeksiyonlar da alttaki ve en dıştaki yapraklar ölür. Fransher ırkları genellikle bakır noksanlığına hassastır.

Mücadele: Toprak yüzeyine 1000 fitkare alana 1,5 lb bakır sülfat düşecek şekilde bakır sülfat uygulamak veya yaprak yüzeyine bakır püskürtmek gerekir.  Periyodik olarak bakırlı mikro gübreler uygulanmalıdır. 18 ⁰C altındaki toprak sıcaklıkları bakır eksikliğine sebep olur, çünkü kökler soğuk topraktan bakır almakta zorlanır ve bu sebeple toprak sıcaklığı soğuk hava koşullarında arttırılmalı veya yapraktan bakır uygulanmalı.

BAKIR TOKSİTESİ

Etmen: Bakteriler için aşırı derecede bakır içeren ilaçların kullanılması

Belirtiler: Yaprak uçlarında ve yaprakta püskürtme sonucu oluşan ilaç toplanmalarını olduğu yerlerde küçük sulu alanlar oluşur. Bu lekeler ilk başta bakteriyel enfeksiyona benzer fakat genellikle açık kahverengi renge sahiptirler ve bu lekeler düzensiz şekillere sahiptir.

Mücadele: Bakır her zaman tavsiye edilen oranlarda ve zaman aralıklarında kullanılmalı ve asla pH yı düşüren (alüminyum fosethyle gibi) ürünlerle karıştırılmamalıdır. Ph’ ı 6 dan düşük olan sular bakır toksitesine sebep olur.